Wat je niet aan de buitenkant ziet is dat Jolanda Bouma al 40 jaar last heeft van pijn tussen haar schouderbladen. Sinds een paar jaar heeft ze eindelijk iets gevonden wat haar helpt en waardoor ze weer gewoon kan uitslapen.
Chronische pijn komt bij 1 op de 5 mensen voor. Dit is pijn dat meer dan drie maanden aanhoudt. Wat veel mensen niet weten is dat chronische pijn voornamelijk iets mentaals is in plaats van fysiek. Jolanda heeft dit zelf ervaren en vertelt hierover in het interview hieronder.
Wanneer heb je nou het meest last van de pijn?
Overdag had ik er voornamelijk veel last van in een bepaalde zithouding, maar meestal had ik er ’s nachts het meest last van. Dan werd ik er wakker van en dan kan je gewoon niet meer in slaap komen. Heel zware pijnstillers hielpen hier wel bij, maar daar heb je weer bijwerkingen van, dus dat is dan ook niet de oplossing.
Wanneer was de eerste keer dat je deze pijn ervaarde?
Ik heb vroeger de sportacademie gedaan en hierbij heb ik mijn onderrug verkloot. Na verloop van tijd is dat naar mijn nek getrokken. Wanneer dat echt chronisch is geworden kan ik niet zeggen, dat had ik eerst niet in de gaten. Je doet allerlei verschillende dingen om er vanaf te komen, zoals de fysio en de kraker, maar het komt toch steeds weer terug, vaak al na 10 minuten. Dat chronische plak je er zelf niet zo snel op. Tenminste, ik niet.
Wist je toen al wel wat chronische pijn precies is?
Ja, dat mag ik aannemen van wel, ook al ben ik daar nooit bewust mee bezig geweest. Binnen de sportacademie krijg je anatomie, fysiologie, enzovoort, daarnaast ben je constant met die pijn bezig, dus je weet er wel wat van. Toch kan ik niet zeggen dat ik er alles van wist en dat is ook de valkuil geweest. Je hebt zelf het idee van: ja ik heb gewoon pijn en ik weet wel wat pijn is, dat hoef je mij niet uit te leggen. Toch was ik nog niet bekend met het feit dat je er zelf mee aan de slag kan. Er is wat aan te doen, alleen begint het wel bij jezelf.
Heeft de pijn jouw leven beïnvloed?
Ja, de pijn heeft heel veel invloed gehad op mijn leven. Gewoon omdat je eigenlijk altijd met pijn leeft en omdat je ‘s nachts niet door kunt slapen. Ik denk dat dat nog wel het ergste is. Die pijn overdag, ja, dat is soms wel heel vervelend en daar heb ik ook weleens mijn toenmalige (kantoor)baan voor afgezegd. Toch is het ergste dat je gewoon moe wakker wordt, want op het moment dat je moe bent heb je gewoon meer last van de pijn. Het is echt een vicieuze cirkel waar je in zit en ik heb daar zeker last van gehad. Ik had veel plezier in de opleiding en hier heb ik veel doorzettingsvermogen gekregen. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik hier heel lang gewoon mee heb rondgelopen. Gewoon doorzetten en niet zeuren. Overdag hoorde je mij niet zo heel veel. Ja, alleen als ik heel veel hoofdpijn had, hoorde je me dat weleens zeggen, maar dat komt omdat je met hoofdpijn nog minder goed kan functioneren en je komt minder uit je woorden. Over de pijn tussen mijn schouderbladen en nek hoor je hier als buitenstaander niet zo heel veel over.
Welke maatregelen heb je getroffen?
Ik heb voordat ik tegen Reducept aanliep heel veel dingen geprobeerd. Dat begint 40 jaar geleden met een fysiotherapeut die zich vervolgens specialiseerde in manuele therapie, dat was de volgende stap, ik ben bij een bottenkraker geweest, chiropractor, manuele arts, die slaat met hamertjes, ik heb MRI scans laten maken, hypnotherapie, handoplegging, van alles! Ik heb gewoon echt alles aangegrepen om te kijken of ik er beter van zou worden. De laatste greep is gewoon medicatie geweest en dat hielp wel, moet ik zeggen. Dat was wel een verademing, alleen de bijwerkingen die worden er niet minder op. Vooral omdat je zware medicijnen slikt, kreeg ik last van bijvoorbeeld hartritmestoornissen en obstipatie. Dat zijn allemaal dingen die niet leuk zijn. Je raakt toch heel snel mentaal verslaafd aan die pijnstillers omdat je gewoon zo graag wil slapen ‘s nachts, maar de rest is niet leuk.
Chronsiche pijn is dus ook echt iets mentaals?
Ja, bij Reducept hebben ze het erover dat er zeker een mentaal gedeelte aan zit. In het begin denk je: ‘Ja hallo, ik heb pijn en ik doe er alles aan, maar ik ben niet gek.’. Uiteindelijk kom ik vorig jaar een krantenartikeltje tegen en dacht meteen: ‘Dat ga ik proberen, wie weet kom ik van de medicijnen af!’. En het bijzondere is, dat ik via Reducept er dus achter ben gekomen dat ik het zelf heb ontwikkeld. Je hebt zo gefocust op die pijn, net als dat je gewoon spieren traint of met hersenkrakers je verstand aan het trainen bent, ben je nu gewoon je pijn aan het trainen. Je voelt steeds eerder pijn en dat kan je dus omdraaien, gelukkig!
Ben je nu volledig van medicatie af?
Ja, ik heb een stapje voor Reducept genomen, ik moest voor Reducept eerst naar het MCL, heb ik een TENS (Transcutane Elektrische Neuro Stimulatie) aangemeten gekregen. Dit zijn plakkertjes waar elektrische stroom doorheen loopt en dat leidt van de pijn af, je voelt het
prikkelen waardoor je die pijn op dat moment niet voelt. Toen ben ik eigenlijk van naproxen, wat ik slikte, afgekomen. Toch kon ik echt nog niet zonder paracetamol doorslapen. Na een week Reducept heb ik een keer geprobeerd de paracetamol laten staan, met de gedachte van: ik kan vannacht altijd nog bij slikken, en, ja.. (zegt ze met een grijns op haar gezicht). Ik werd wel om 6 uur ’s ochtends wakker, dat moet ik wel zeggen, maar dan heb je toch van 11 uur ‘s avonds tot 6 uur ‘s ochtends geslapen en dat is toch wel heel bijzonder. En nu kan ik zelfs ook uitslapen!
Zou je Reducept aanbevelen?
Ik heb het product zo nu en dan al wel gedropt bij mensen en hier wordt positief op gereageerd, alleen is het aan de mensen zelf om het te bekijken op de website en daar zelf iets mee te doen. Ik vertel gewoon mijn ervaring en dat heeft mij heel veel geholpen.
Zou je nog iets willen zeggen?
Ik denk dat het heel belangrijk is dat de kennis gedeeld wordt. Juist omdat mijn ervaring is dat ik er in feite niet voor open stond dat ik die pijn allemaal zelf hebt geregeld. Je hebt heel snel het gevoel van ‘ja maar ik fake niet’. Dat zeggen de makers ook: ‘Je hebt echt die pijn, alleen het leuke is dat je daar zelf invloed op hebt’. Het is niet zo van ‘ik moet het wegdenken en dan word het beter, want dat lukt niet’. Maar je hebt dus wel trucjes om daar invloed op uit te oefenen en dat moet bekend worden, want er zijn zoveel mensen met chronische pijn, Dat is echt enorm. Er is wel wat aan te doen, maar het begint allemaal bij jezelf.
